Sylvia

Sylvia Plath was het boegbeeld van een veeleer poëtisch dan geëngageerd feminisme. Heel haar leven worstelde ze met het juk van de Amerikaanse droom uit de jaren ’50 en ’60 (de perfecte vrouw én moeder zijn) en haar onstuitbare drang om te schrijven. Een diepe tweestrijd die haar vroegtijdig ten grave sleepte. Voor haar vroegtijdige dood verwerkte ze haar complexe leven in een in 1963 verschenen roman, The Bell Jar (De glazen stolp).

Rond die vrouwelijke stem bedacht Fabrice Murgia een wervelende voorstelling, die zowel de innerlijke rijkdom van de Amerikaanse dichteres laat zien als het conflict dat in haar woedde. Op het toneel belichamen negen actrices Sylvia op verschillende markante momenten in haar leven. Het depressieve meisje van 20 dat een eerste zelfmoordpoging onderneemt. De jonge vrouw die opgaat in de macht van het woord. De schrijfster die af te rekenen krijgt met mannelijke dominantie.

De voorstelling is een originele mix van toneel en film. Gedurende het hele stuk bekijkt de toeschouwer, op een groot scherm en in realtime, een film in ontwikkeling. Het virtuoze camerawerk van Juliette Van Dormael benadrukt het verdriet van de kunstenares, de emoties op de gezichten van de actrices zien we van erg dichtbij, nooit verliezen we de afzonderlijke Sylvia’s uit het oog. Het spiegelpaleiseffect van dit portret wordt verder nog verrijkt door de sublieme melancholische composities van Belgisch singer-songwriter An Pierlé.

Coproductie: Le Théâtre National Wallonie-Bruxelles, Théâtre de Namur, Central – La Louvière, Mars – Mons Arts de la Scène – Fondation Mons2025 dans the frame of the Biennale 2018-2019, Printemps des Comédiens Montpellier, Comédie de Saint-Etienne, Centre Dramatique National, Théâtre Jean Vilar de Vitry-sur-Scène, Le Carreau – Scène Nationale de Forbach et de l’Est mosellan, Théâtres en Dracénie Draguignan, la Coop asbl, Shelter prod.